(قصه های تربیتی چهارده معصوم (علیهم السلام)- محمدرضا اکبری)

روز سوم معاویه 30000دینار پیشنهاد کرد که تو حاضر شدی و اینک برای قتل من آمده ای و از قبیله ی حمیر هستی."

مرد شامی عرض کرد چنین است. حضرت فرمودند:"اکنون چه می کنی؟" عرض کرد منصرف شدم و باز می گردم.

حضرت به قنبر فرمودند:" وسایل سفرش را تکمیل کن و زادو توشه ی سفرش را بده"و آن مرد با شرمندگی بازگشت.

ناسخ/40/5

یکی از خوارج بلند و بدون ترس گفت : قاتله الله ما افقهه . خدا بکشد او را چه فقیه و داناست!

اصحاب خواستند او را تنبیه کنند. حضرت فرمودند:" آزاری به او نرسانید چون (فقط) به من بد گفته(نه به شما)."

گاهی مارقین(خوارج) در مسجد سخنرانی حضرت را قطع کرده فریاد میزدند"لا حکم الا ...و حضرت بدون اظهار ناراحتی صبر می کردند تا خاموش شوند و آنگاه ادامه می دادند."

                   (خوارج از دیدگاه نهج البلاغه) 

ابن عباس افزود: در زمانی که ما با آن حضرت در منطقه ی ذی قار (در راه جنگ با اهل بصره) بودیم و علی (ع) پسرش حضرت امام حسن (ع) را به کوفه برای گردآوری  سپاه فرستاده بود. به من فرمودند: "ای پسر عباس!"

عرض کردم: بله! ای امیرالمومنین (ع). فرمودند: "سپاهی متشکل  از  ده هزار نفر سواره و پیاده بدون کم  و زیاد همین امروز با  فرزندم حسن  (ع)

خواهد آمد. "

ابن عباس گوید وقتی حضرت حسن  (ع) با  لشکریان وارد شد. من تمام تلاشم این بودکه ازتعداد لشکریان تحقیق کنم ازنویسندهء  تعداد لشکریان پرسیدم : تعداد نفرات لشکر چند نفر است؟ جواب  داد :  سواره  و  پیاده مجموعا ده هزار نفر نه یکی کم و نه یکی زیاد! با شنیدن این خبر فهمیدم که این علم یکی ازآن درهایی است که رسول خدا(ص) به حضرتش تعلیم داده بود.

(بحارالانوار-جلد41-صفحه328)